KOPP is de afkorting voor kinderen van ouders met een psychisch probleem. In Nederland zijn, naar schatting, zo’n 400.000 ouders met psychiatrische- of verslavingsproblemen.
Zoals genoemd, dit is een schatting en wat geregistreerd staat. Maar het feitelijke probleem zal naar mijn mening veel groter zijn.
Vaak gebeurt het achter gesloten deuren en niemand die het doorheeft.
Zo zullen ook de gevolgen van de maatregelen tijdens de coronaperiode in gezinssituaties niet echt hebben bijgedragen aan een goede geestelijke gezondheid voor ouders en voor de huidige generatie kinderen. De gevolgen daarvan zijn nu ook zichtbaar.
Als KOPP-kind ervaar je veel onveiligheid in je systeem, doordat je als kind altijd alert moest zijn. ‘Hoe is het thuis als ik van school kom?’ ‘Is er ruzie?’ ‘Zou hij vandaag wel blij zijn?’
Wanneer je deze onveiligheid als kind hebt ervaren, werkt dit ook door in je volwassen leven. Je zult het in bepaalde situaties telkens weer tegenkomen, want je systeem gaat in de vecht, vlucht of bevries reactie.
Het zijn knoppen die automatisch ingedrukt worden op het moment dat je weer onveiligheid ervaart. Je kunt dit zeker omkeren wanneer je jezelf hier bewuster van gaat worden. Bewustwording van je gedrag, je coping mechanisme is de eerste stap.
Vaak speelt vaak schaamte, verantwoordelijkheid, overbelasting en ‘het gevoel de enige te zijn’, een grote rol. KOPP kinderen lopen een grotere kans om psychische problemen te ontwikkelen dan kinderen uit gezinnen waar deze problematiek niet aan de orde is.
Daarom is het extra belangrijk om je bewust te worden en te erkennen dat het er is, maar dat je de manier van reageren en voelen dus wel kunt veranderen.
Er zijn verschillende onderzoeken gedaan naar wat de problemen zijn per leeftijdscategorie. Bij volwassenen is er vaak een grotere kans op stemmingsstoornissen en angststoornissen en is er sprake van problemen op het gebied van intimiteit en relaties aangaan.
Een KOPP- kind zal in het gezin ook voor de desbetreffende ouder gaan zorgen. Dat betekent systemisch dat een kind zichzelf onbewust boven de ouder plaatst en waar de ouder eigenlijk voor het kind zou moeten zorgen, draagt het kind de verantwoordelijkheid voor de zorg van de ouder.
Deze verantwoordelijkheid zorgt in een later leven ook vaak voor het moeilijk aan kunnen geven van grenzen en zichzelf wegcijferen voor de ander. Niet weten wat eigen behoeftes zijn en hier gehoor aan geven.
Het kan ook zijn dat je als volwassene nog steeds heel alert bent op je omgeving. Wanneer je in een nieuwe situatie bent, de omgeving onbewust scant. In feite scan je de omgeving of deze veilig is. Dat kan ervoor zorgen dat je elk detail en elke fysieke of energetische verandering signaleert. Dit kan er voor zorgen dat dit je veel energie kan kosten.
Wanneer het goed gaat in je leven, kun je een stem ervaren die zegt dat het toch niet voor een lange tijd is. Want je systeem is geprogrammeerd op het feit dat het toch weer misgaat of verandert. Of het maakt dat je zelf handelt en iets ‘kapot’ maakt, zodat de stem bevestigt wordt. ‘Zie nu maar. Alles gaat toch weer kapot.’
Deze manieren van omgaan met situaties, belemmeren je vaak in je dagelijks leven en het is soms onwijs moeilijk om dit om te zetten. Helemaal in je eentje. Het kan ook zijn dat je jezelf vaak alleen voelt in dit gevoel. Maar er zijn er ontzettend veel zoals jij. Echt……
Omdat Simone Busscher en ik de noodzaak voelden om juist een retreat te organiseren voor deze volwassenen, willen we je uitnodigen op onze KOPP-KRACHT retreat van 5-10 maart op Terschelling.
Er zijn op dit moment nog maar 3 plekken vrij. ❤
Kijk hier voor meer informatie.
Mocht je het spannend vinden, dan kun je altijd een gesprek inplannen met Simone.
