In Magical Movement

Ook nu, net als afgelopen vrijdag, zit ik op de fijne gecreëerde plek in onze keuken dit blog te typen. Te genieten van de zonnestralen die naar binnen schijnen. De hond die mijn voeten likt en het allerliefste bij me komt liggen. Ik ga maar weer in kleermakerzit zitten, zoals gewoonlijk en vraag aan Bo om erbij te komen. Dit laat hij zich geen 2x zeggen. Lekker in het zonnetje.

Zo zaten we afgelopen vrijdag ook op deze plek, alleen voelde ik intens veel verdriet in mijn lijf. Ik heb hier een korte video van gemaakt om te delen wat er gebeurde, deze zal in een vlog te zien zijn binnenkort. Altijd leuk, emovlog! 😉

Nog steeds staat de doos met inmiddels bijna 100 cd’s in onze keuken. Ik realiseerde me vrijdag zo sterk, dat alles wat ik in deze 37 jaar heb ervaren, in deze cd zit. Dit is niet zomaar even een cd, die gerealiseerd is. Maar alles zit erin.

Het intense gevoel van ‘anders zijn’ en het altijd maar perfect willen doen. Hoge cijfers moeten halen, zodat je ouders van je houden. De controle willen houden over alles wat er in en om mij gebeurt, totdat fysieke pijn de enige vorm van controle lijkt te zijn. Aanpassen, pleasen. De weg van zelfdestructie, van het snijden, van het de hele dag op 1 appel leven. Hoe dan?!!

De stemmen in mijn hoofd die zeggen dat er niemand op mij zitten te wachten, dat ik er niet toe doe. Wie denk je wel, om jezelf zangeres te noemen. Hoe dan?!!

Maar het verdriet was voornamelijk verbonden met een ander stuk. Een stuk wat nog veel belangrijker is. Veel lichter is.

De inzichten die ik heb gehad. Deze intense gevoelens, lessen, die me nog dichter bij mezelf hebben gebracht. Me aangeraakt hebben, in beweging gezet hebben. Om te voelen, dat ik het waard ben. Dat ik er mag zijn. Dat ik ertoe doe. Dat er mensen op mij en mijn muziek zitten te wachten. Jij misschien niet, maar wel heel veel anderen hoor! 🙂

Ik voelde vrijdag zo sterk dat ik onwijs gegroeid ben. En dat werd nog helderder toen ik er afgelopen week achterkwam dat er iets niet helemaal klopt in het drukwerk van de cd hoes. Mijn eigen fout, maar omg, hier had ik vroeger mijn armen voor open gehaald. Dit had ik niet getrokken. Dit was te dom, te stom. Hoe kon je dit nu doen? En nu…..denk ik:’niets is perfect, dit past wel bij de chaotische ik’. En lach ik erom. Nadat ik een paar keer heel diep heb ademgehaald, want ja, dat is er gelukkig ook. Ik adem nog. Niks aan de hand.

Dat ik weer mag voelen dat er iets veel groters voorbij het IK dat we kennen. Dat we onszelf weer mogen verbinden met wie we werkelijk zijn. Ik ben niet de pijn van het verleden, ik ben niet mijn imperfecte lichaam, ik ben niet mijn emoties en gevoelens. Ik mag ze als ‘wakker-schud-elfjes’ (ik houd van elfjes) gebruiken. Ze raken iets aan, ik mag ernaar kijken, erin voelen en de ruimte geven. Tadaa…..transformatie! BAM!

Yes, nog weer een stap dichter bij Zelfliefde, bij Zijn.

En dit is wat ik jou met de klanken die ik maak mag laten voelen. Want echt, wij zijn al heel, alles is al heel. Alleen heb je soms iets of iemand nodig die het je verhelderd. Die het aanraakt,het laat zien, in beweging zet, helpt om te voelen en het de ruimte te geven. Tadaa…transformatie!BAM!

Ik ga de komende 2 maanden hele waardevolle webinars geven, hoe je ook je dromen waar kunt maken. Je mindset en gevoel kunt veranderen. Doe je mee? Kijk dan hier of er een datum voor je bij zit, dat je kunt.

 

Recent Posts
Comments
  • Petra
    Beantwoorden

    Wat een prachtige cd Nathalie..Share it with de world..
    Je klanken, je muziek, je stem… helpen mij om dieperliggende blokkades ‘open te breken’. Thema’s als angst en pijn kunnen op deze manier als het ware ‘aangeraakt’ worden. Ik ervaar het als een stukje bevrijding. De klanken brengen me terug bij mezelf. Ze geven me meer contact met mijn eigen gevoelens en.. om nog meer te mogen zakken in zelfliefde.
    Namaste
    Petra

Leave a Comment