Ik ben (soms) ook een stomme moeder!!

Yes!! De week van de opvoeding!! Een onderwerp waar veel moeders en vaders het vaak met lieve vrienden over hebben. Er worden vaak veel ervaringen uitgewisseld en er wordt vooral veel gedeeld, vooral wanneer het niet zo lekker loopt. Lekker advies vragen bij anderen….Hoe ga jij er nu mee om? Hoe doe jij dat? Heb jij dat ook weleens? Heerlijk om zo met elkaar te babbelen…..Of toch niet?

Tja…opvoeden en wat als het niet zo lekker gaat….

Wat als jouw kind telkens stampvoetend in de winkel staat, krijsend op de grond gaat liggen, omdat hij geen snoep krijgt. Wat als jouw kind voor de zoveelste keer boos wordt, omdat hij niet op de Ipad mag. Wat als jouw kind ’s avonds soms gewoon uit zijn kleren stapt en vervolgens gewoon doorloopt. Wat als jouw kind zijn eten voor de zoveelste keer niet lust. Wat als jouw kind soms lang in een bui blijft hangen….

Wat als je soms geen bloed meer onder je nagels hebt.Wat als jouw kind gewoon niet achter het behang past. Dat gevoel ken jij toch ook wel. Dat je ze af en toe even lekker achter het behang zou kunnen plakken en hoe heerlijk het soms is als ze ’s avonds lekker hun nestje liggen te slapen. Maar vooral niet zeggen hoor….sssttt…. 😉

Dit soort dingen worden vaak niet besproken met anderen. Je gaat het toch niet vertellen als het niet zo lekker gaat. Doe even normaal…. ‘Hier gaat alles goed hoor’, ‘ze doet het zo goed’ of , ‘alles gaat prima!’.

Hoe vaak bespreek jij met een vriend/vriendin dat je het soms lastig vindt en dat je het misschien even niet meer weet?Vraag jij weleens advies? Durf jij je kwetsbaar op te stellen en te vertellen dat je geen perfecte moeder bent?

Ook ik ben (soms) een stomme moeder(en niet perfect 😉 ). En vind ik dat erg? Nee, dat vind ik niet erg. Laatst had ik een conflict met één van mijn zoontjes. Hij mocht iets niet van mij. En ja hoor, daar ging hij:

‘Je bent een stomme moeder en ik ga verhuizen!’ Ik was benieuwd waar hij naartoe ging en noemde de namen van kennissen van ons. Ik vertelde dat ie niet thuis waren en hij bedacht zich toen, dat hij dan naar een schoolvriendje zou gaan. ‘Ik ga mijn kleren pakken!’ en hij pakte zijn loomdoos(van die heerlijke elastiekjes, die je overal in huis tegen komt) in een grote sporttas en liep naar de hal. Dit was de eerste keer dat ik met het fenomeen ‘ik ga verhuizen, mam’ te maken had. Het maakte wel even indruk, maar bleef heel rustig. Hij was ondertussen weggelopen en ik belde mijn man, om te vertellen dat onze zoon zou gaan verhuizen……Vervolgens ging ik kijken wat hij aan het doen was en hij was prinsheerlijk zijn tanden aan het poetsen. En tot mijn verbazing was de hele boze bui weggeëbd en ging hij gewoon weer verder spelen. Vond het zo bijzonder om te zien, dat zijn boosheid ineens verdwenen was als sneeuw voor de zon.

Ik kan niet de perfecte moeder zijn, ik kan niet altijd een lieve moeder zijn, ik kan niet altijd de knapste moeder zijn, ik kan niet altijd de beste moeder zijn en weet je, dat wil ik ook helemaal niet. het enige wat ik wil zijn, is een moeder die bewust naar zichzelf durft te kijken en haar eigen kwetsbaarheden durft te zien en te voelen. Door op deze manier naar mezelf te kijken, word ik wel steeds meer een gelukkige en blije moeder van binnen en mag ik leren en groeien. En door een hele blije en gelukkige moeder te zijn, help ik mijn kinderen om ook blije en gelukkige mensen te  zijn. Ik voed niet alleen mijn kinderen op, maar ik kan misschien nog wel het dubbele leren van de wijsheid die zij in zich hebben. En door dit te zien gaat er vaak een hele wereld voor je open.

Dus weer vooral niet de perfecte moeder, de mooiste moeder, de beste moeder, de liefste moeder, de sterkste moeder….oja….de slankste moeder……maar wees vooral gewoon lekker jezelf met al je kwetsbaarheden en onzekerheden. En voel vooral dat je het goed doet zoals je doet!

Waar worstel jij weleens mee? Wat vind jij af en toe heel erg lastig?

Laat hieronder een reactie achter……