In Droomboom

Facebookposts (8)

 

Er was eens een meisje…….een heel klein meisje. Dit meisje voelde zich niet begrepen, voelde zich niet begrepen door haar omgeving. Ze had het gevoel dat ze niet begrepen waar ze behoefte aan had, niet begrepen wie ze was……
Dit kleine meisje trok zich vaak terug op haar kamer, wanneer ze zich niet fijn voelde. Ze trok de deur dicht en zette haar muziek aan. Haar favoriete cd erop en even heerlijk in haar eigen wereld. En dit meisje begon te zingen. Alleen maar te zingen……. Ze voelde zich lichter en blijer wanneer ze haar stem kon laten horen. En wat haar iedere keer opviel, wanneer ze aan het zingen was, dat de prachtige warme zonnestralen haar kamer binnen kwamen dansen. En haar hart danste mee. Zelfs als het nog zo bewolkt leek. En wat voelde dit meisje zich verbonden, verbonden met dat licht en die warmte. Het gaf haar kracht en het verwarmde haar hart.

Dit meisje werd ouder en worstelde met zichzelf en het leven. Ze ervoer het leven als zwaar, moeilijk, lastig en verdrietig. Ze voelde zich anders…..Anders dan al die anderen. Ze praatte anders, ze dacht anders, ze voelde anders….Maar ze bleef zingen, ze bleef zingen……

Dit meisje is de weg naar binnen aangegaan, om zich blij en gelukkig te voelen, die weg, die niet altijd even makkelijk was. Maar deze weg was nodig om nu te staan waar ze staat. Dankbaar kijkend naar wat het leven voor haar in petto had. Dankbaar voor haar omgeving. Zonder al die ervaringen had ze niet kunnen doen wat ze nu doet. Ook nu  voelt dit meisje steeds weer haar allergrootste passie. Muziek, zingen, klanken……

De passie voor muziek en de klanken die je kunnen raken, helen en laten groeien. En dit kleine meisje dat zich terugtrok op haar kamer wanneer ze zich niet fijn voelde, wanneer ze ongelukkig was…..dit kleine meisje mag nu zoveel jaren later, toch echt…..ja ècht…… in een theater staan. Een echt theater met rode stoelen, een podium, een vleugel, een pianist en zijzelf!

En dat ze nu dat licht en die warmte die iedere keer haar slaapkamer binnen danste, mag gaan delen, delen met al die mensen in de zaal. En dat deze mensen nu de stralen zijn die haar slaapkamer verlichten en verwarmen.

Ik ben ontzettend dankbaar met alles wat in mijn leven is binnengekomen de afgelopen 33 jaar.

En ja….ik geloof in wonderen!!

Recent Posts
Showing 2 comments
  • Anita
    Beantwoorden

    Ik geloof ook in wonderen. Jij bent er 1.

    Dank je voor het delen

    <3

    • admin
      Beantwoorden

      Dank je wel! Lief…. <3

      Liefs, Nathalie

Leave a Comment