Bron foto Beyoniful(https://beyoniful.nl/)
Je kent het wel misschien. Zo’n week dat je denkt, hoe zal ik deze nu eens samenvatten. Nou eugh….dit dus: vinger in je vagina is raar.
Waarschijnlijk ben je dit nu aan het lezen, omdat jij ook denkt: ‘Woow Nathalie, wat doe je nu?’ Dat dacht ik ook toen ik het zei, deze week. Nietsvermoedend. Maar dat dit heel raar was, daar was ik me nog niet zo bewust van.
Het shockeert, het zet iets in beweging en het gaat over iets wat zo essentieel is, de basis en waarvan we onszelf vaak niet bewust van zijn.
Afgelopen week hebben we de Mula bandha gedaan. Een yogaoefening waarbij je je bekkenbodemspieren aanspant en weer loslaat.
Ga jij nu maar eens, terwijl je dit leest even met je aandacht naar je bekkenbodemspieren en voel even hoe het voelt. Houd je daar spanning vast of voelt het ontspannen, open en ruim.
En waar komt dan nu die vinger in je vagina, zul je jezelf afvragen. Kom op, vertel.
Wanneer je nog geen kinderen gehad hebt en nog nooit te maken hebt gehad met oefeningen voor je bekkenbodemspieren, is het soms lastig om te voelen wat je precies moet doen tijdens zo’n oefening. Het is net alsof je je urine ophoudt wanneer je heel nodig moet plassen. Dat ken je vast wel. Aanspannen die hap, want anders kun je dweilen.
Tot zover kunnen mensen die wel volgen, maar je kunt het dus ook controleren of je bepaalde spieren goed aanspant en loslaat. Doe nu maar eens. Op een inademing aanspannen en uitademing loslaten. Voel maar of het lukt.
Maar nu komt ie. Houd je vast, want ik weet niet of je dit aankunt. maar wanneer je je vinger in je vagina brengt en dan de oefening doet, kun je heel goed voelen of je die spieren kunt aanspannen en ontspannen. Zit je nog? Gewoon doorademen. Rustig in en weer uit.
Dit resulteerde bij één groep tot een puberaal gegiebel en draaiende ogen. Hoe awkward dit schijnbaar is. Ik hoorde vandaag zelfs dat er werkelijk meiden van bijna 18 geen tampon in durven te brengen. Geen contact durven maken met hun eigen lichaam. Het misschien wel vies vinden. Maar niet wetende hoe je vagina/yoni/heilige tempel van binnen voelt, welke route je kunt bewandelen, welke plek gevoelig is en welke niet, of er misschien spanning zit. Niet kunnen voelen of je bekkenbodemspieren ontspannen zijn of dat je de boel op slot zet. Dit gebied is je fundament, verbonden met basis, vertrouwen en veiligheid.
Naast dat deze oefening onder andere heel goed is voor het stabiliseren van je onderrug, het versterken van je bovenlijf en verzakkingen tegengaat, is het ook essentieel om je met je geslachtsorganen en je vrouwelijkheid te mogen verbinden. Vanuit deze kracht het leven voelen stromen, onszelf bevrijden van de trauma, de last die we mee kunnen dragen in onze vagina en baarmoeder.
Dat we onszelf eerst weer mogen verbinden met ons eigen bekken, wat ook in relatie tot ons keelgebied en kaken staat. Onszelf mogen bevrijden welke overtuigingen er zitten op vrouw-zijn, seksualiteit, sensualiteit en dus op het leven. Seksualiteit, orgastische energie is leven. Van daaruit zijn we ontstaan. Durf jij dit deel in jezelf toe te laten?
Wat doet dit blog met je?
Wat ervaar je in je lijf?
Wat mag meer de ruimte krijgen?
